mina

mina I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. minanie {{/stl_8}}{{stl_7}}'układ rysów twarzy oddający pewien przejściowy stan uczuć, nastroju lub mówiący o czyimś charakterze, usposobieniu, nadający twarzy charakterystyczny wygląd, upodabniający daną osobę do kogoś lub nadający tej osobie pozory czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przybierać, robić jakąś minę. Wnioskować, widzieć coś z czyjejś miny.Wesoła, smutna, surowa, skupiona, głupia, zwycięska, rezolutna mina. Robić coś z miną królowej. <fr.> {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}mina II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. minanie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ładunek materiału wybuchowego wraz z obudową zaopatrzoną w zapalnik uruchamiany najczęściej siłą nacisku, ukrywany pod powierzchnią ziemi, utrzymujący się na powierzchni wody lub umieszczany w wodzie na pewnej głębokości, służący do{{/stl_7}}{{stl_7}} niszczenia siły żywej nieprzyjaciela oraz poruszających się wojskowych pojazdów i obiektów pływających': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mina lądowa, morska. Mina przeciwpancerna, przeciwpiechotna. Mina kontaktowa, akustyczna. Zakładać, uzbrajać, rozbrajać minę.Wykryć minę. Mina rozerwała go na strzępy. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pocisk artyleryjski o cienkiej łusce i dużym ładunku materiału wybuchowego wyrzucany przez miotacze, moździerze, służący do niszczenia siły żywej nieprzyjaciela oraz umocnień i obiektów obronnych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Miotacz min. Nieprzyjaciel obrzucił bunkier minami. <fr.>{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}nadrabiać miną; robić dobrą [złą, kwaśną itp.] minę; robić dobrą minę do złej gry; rzadka [nietęga] mina; rzednie – zrzedła {{/stl_10}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}mina; stroić miny; tęga mina {{/stl_7}}